bo my wagi tak mamy...

 Wiem że to miejsce tworzą ludzie nie szablon, ale ja jestem typową wagą - artystyczną duszą, uwielbiam piękno a to co tu zastałam po zmianach, pięknem dla mnie nie jest. Chodzi mi o szablon, bo reszta mi się podoba. Nie potrafię przelewac swoich mysli w miejscu, w którym coś mi nie pasuje. To tak, jak bym rozmawiała z osobą, przy której źle się czuję.

 Siedziałam wczoraj do drugiej nad ranem,nad szablonem i nic. Coś mi tam wychodziło, ale nie wiem po co tyle tych okienek do stworzenia szablonu, jak by nie mozna wszystkiego zrobić od razu.

 Nie chcę stąd odchodzić, i raczej tego nie zrobię ale dopóki nie uporam się z wizualną stroną tego miejsca (a to stanie sie za sprawą cudu jakiegoś) nie mam jakoś chęci pisać tu o swoich odczuciach, uczuciach i innych banalnych lub nie rzeczach.

Tak więc robie sobie urlop od blogowania, jęcze i stekam nad szablonem a myśli ulotne zapisuję w  wordzie, bo gromadzi ich się o duzo za duzo w mojej głowie:)